ako

hindi ko alm kung anu tlga ako sa knya.. lagi akong anjan kung me problema cya. laging kasama nya, laging umamalalay.. noon, msaya ako dahil cya ang buhay ko. okey n skin ung konti panahon n maibibibigay nya. sbi ko nga sa knya, kya ko cyang intindihin kc mhalaga cya skin.



Ngunit dumating ung tym n ngsawa n rin ako sa mga gawain nya... Noon kla ko kya kung daanan lhat pra sa knya. ang di ko narealised ei inanabusu n pla nya ang pagmamahal n binibigy ko. at ako p pla ang isang dahilan ng pagbabago ng ugali nya. oo, mahal ko cya, pero nhahalata ba nya. nakikita b nya lhat ng paghihirap at pagsasakripisyo ko para sa knya??? o sarili p rin nya ang iniintindi nya???


Ang hirap magkunwaring masaya kung alam mong sa kaibuturan mu ei walang kasingsakit ang nararamdaman mung pagdursa. wala kng mkapitan dahil ayaw kong malaman ng iba. dala ko lhat ng sakit, lungkot, at ppagdurusa ng magisa..


unti unti kng lumulubog sa kadilimang parang walang ktapusan. unti unti kng nilalamon ng kawalang pagasa. walng makapitan, walang masandalan. kadiliman ang bumabalot sa buong pagkatao. laging ngtatanong kung kailan darating ang panibagong bukas..